Blog

Trauma en verslaving

Datum: jan. 24, 2021

Toevallig kwam ik een heldere video tegen waar Gabor Maté glashelder uitlegt over hoe ervaringen uit je jeugd op latere leeftijd kunnen leiden tot verslavingen. Gabor is een beroemde expert op het gebied van verslaving, vroegkinderlijk trauma en geestelijke en lichamelijke gezondheid. Hij is psychiater en arts en heeft hier verschillende boeken over geschreven.

Als je klikt op het plaatje kan je het filmpje zien waarin Gabor Maté glashelder uitlegt hoe verslavingen samenhangen met hechting.

In mijn praktijk komt het heel vaak voor dat mensen verslaafd zijn geraakt gedurende hun leven, zelfs vaak zonder dat ze het in de gaten hebben. Ze zijn aan het worstelen om bepaalde pijnen, emoties en gemis niet te hoeven voelen. Het niet willen voelen van emotionele pijnen en leegtes kan lijden tot verslavingen. En het zoeken van een manier om onvervulde (kind)behoeften tijdelijk te vervullen ook. Verslavingen kunnen zich op verschillende manieren uiten door bijvoorbeeld eten, roken, drugs, sex, extreme sport, shoppen, etc.....Deze zijn welbekend. Maar de mindere bekende en minstens zo complexe en hardnekkige zijn de verslavingen zoals bijvoorbeeld aan het denken zodat je niets hoeft te voelen. Of door relatieverslaving (co-dependancy). Maar ook verslaving aan klagen en zelfs het herhalen van problemen kan verslavend zijn.

Dit zijn geen bewuste processen waar je graag voor kiest, maar worden aangestuurd door onbewuste diepgewortelde overtuigingen en emoties.

Het grote nadeel van een verslaving is dat het een kortdurende kick geeft en daardoor een onverzadigbare leegte vervult, een bodemloze put. Die onverzadigbare leegte is een leegte die er ook echt is en door te erkennen waar die door is ontstaan kan je heling beginnen.

Gabor legt zo mooi uit dat attachment en liefde voor een kind nooit een onderhandelingspositie mag hebben, dat betekent dat het je geboorterecht is om gekoesterd, gezien, gehoord, geliefd en in verbondenheid te zijn met je verzorgers op een veilige manier.

Echter komen de meesten van ons uit een generatie waar dit niet was, ook voor onze eigen ouders en meestal zelfs generaties terug dit er ook niet was. Dit geeft in jezelf innerlijke conflicten omdat er ook loyaliteit is naar de verzorgers/ouders. Verslaving geeft even verlichting op deze innerlijke conflicten en geeft een schijnvoeding, liefde, veiligheid hierop. Maar vervult uiteindelijk niet die onderliggende stukken, er zit verwarring wat werkelijke gezonde ‘voeding’ is waardoor de cyclus zich steeds opnieuw blijft herhalen.

De Weg naar herstel
De weg naar herstel begint altijd met bewustwording en dus erkenning! Heel belangrijk in herstel is psycho-educatie. Dat betekent dat je steeds beter gaat snappen hoe het komt dat je je pijn of innerlijke leegte wilt vervullen met iets buiten jezelf of door iets te doen. Dat je gaat snappen dat je het niet bewust kiest, maar dat er allerlei diepere complexe mechanismen onder zitten. Door die bloot te leggen kan je weer de regie krijgen over jezelf en je eigen leven!

Daarnaast is het belangrijk dat je het stuk in jouzelf met die pijn/leegte gaat helen. Dat je je innerlijk kind gaat leren kennen en die behoefte leert vervullen in jezelf die je eigenlijk van je omgeving had moeten krijgen zoals je het nodig had. Meestal zitten daar ook niet geuitte boosheid, niet gesproken woorden die van binnen allerlei conflicten geven.

Oude valse overtuigingen en aannames
Gedurende je jeugd vorm je overtuigingen over jezelf, je relaties en je leven. Deze zijn bepalend voor de rest van je leven. Door deze overtuigingen te onderzoeken en in te zien dat er niets mis is met jou, maar dat het aangeleerd gedrag is om je eigen (kinderlijke) behoeften te vervullen kan je ze gaan herzien en anders leren bekijken. Je kan gaan leren hoe je op een gezonde manier vervulling en erkenning geeft in jezelf. Je krijgt inzicht waar je jezelf bent verloren in relatie tot de ander en/of je verslaving, daarin zit de heling van het trauma.

Wil je meer informatie over het helen van beschadigingen die je als kind hebt opgelopen, het is mogelijk om hier je weg in te vinden en zo die rust te brengen in jezelf waar je zo naar verlangt diep van binnen. In mijn praktijk werk ik ruim 25 jaar met traumaverwerking. We gaan de overtuigingen herkaderen die je hebt opgedaan als kind. Je leert om te gaan met de diepe pijn, verdriet, boosheid, angst die in je is en waardoor jezelf bent verloren. En vooral hoe je het contact met jezelf kan herstellen.
Wat er dan gebeurt is verlichting, want alles wat je hebt weggedrukt, niet hebt willen onderkennen of zien van jezelf kost (onbewust) zoveel energie.

Juist door het te verkennen, aan te gaan, te koesteren en daardoor te helen kan je jezelf bevrijden en volledig jezelf zijn! Weet dat het je geboorterecht is op geluk, liefde en jezelf zijn! Je bent het waard!


 

Trauma en verslaving